Jesaja 41,17-20
- Vertaling: Kees van Duin
- voor 14 mei 2023: 6e van Pasen (A-jaar)
- uit Jesaja: Jesaja 41,17-20
Noten
-
Het blijft een hachelijk ondernemen met botanische namen bekend/in gebruik in een West-Europees, dus niet-subtropisch, land de bomen hier door Deuterojesaja opgesomd te benoemen.
Opmerkelijk is dat de vertalingen het over de eerste drie (vier) (v. 19a) in hoge mate eens zijn. Vertaaltraditie? Voor de laatste drie (v. 19b) is dat in veel mindere mate het geval.
Op (nog) lossere schroeven komt de vertaling te staan als men zich verdiept in enige geschriften aan de bijbelse flora gewijd. Bijvoorbeeld:
Fauna and Flora of the Bible. Helps for Translators, vol. XI, UBS, 1972;
Hendrik Izaäk de Smit, Nefesj chajjá, levende ziel. Dierenleven in Israël, Valthermond, 1974, 374;
Daan Smit, Planten uit de Bijbel, Nijkerk, 1992;
Michael Zohary, Het plantenrijk van het land van de Bijbel, Zwolle, [s.a.])
Gelukkig is deze vertaalproblematiek voor de vertolking niet doorslaggevend. Hoewel Zohary stelt de vraag waarom er acacia’s ‘naar een plaats moesten waar ze al in overvloed voorkwamen’! “Dit laat zien hoe moeilijk het is de vele planten waar de profeet Jesaja het over heeft, van de juiste naam te voorzien”. (p.116) En: ‘in Jes. 41:19 (…) wordt de acacia genoemd als een boom die de woestijn een ander uiterlijk zal geven. Maar de woestijn wemelde juist van de acacia’s, wat de vertaling erg onwaarschijnlijk maakt.’ (p.15) ↩︎
-
יַחְדָּֽו komt alleen al in dit hoofdstuk vier maal voor, lijkt een motiefwoord dat niet, zoals in eerdere gevallen, onvertaald mag blijven. BDB vertaalt zelfs als een vorm van benadrukking all together.↩︎